ΧΡΥΣΑ ΝΙΚΟΛΕΡΗ: THE NEXT SAFE PLACE

Το σπίτι είναι ένας πραγματικός τόπος. Ίσως όμως και όχι. Υπάρχει σαν αναγκαιότητα αλλά και σαν επιθυμία. Σαν ψευδαίσθηση και σαν καταναγκασμός. Την οπτική αλλάζει η πραγματικότητα σε συνδυασμό με το φαντασιακό του καθενός, η επιθυμία μας να διαμορφώσουμε μια σχέση με την πραγματικότητα ή να την καταργήσουμε. Η αναζήτηση του ασφαλούς σημείου συνδέεται συχνά με τη μετατόπιση και η μετατόπιση, πολλές φορές, αποδεικνύεται αυταπάτη. Στο σπίτι αναζητούμε την ασφάλεια. Δεν είναι όμως βέβαιο ότι η ασφάλεια εξασφαλίζεται μέσα στους τοίχους του. Η αναζήτησή της, μπορεί να καθορίσει ολόκληρη τη διαδρομή κατά τη διάρκεια της οποίας, σπίτι, δηλαδή ένα ασφαλές πλαίσιο, μπορεί να γίνει ένα δέντρο, ένα κύμα, ένας ήχος. Σπίτι μπορεί να γίνει ο εαυτός μας. Για μας ή για κάποιους άλλους.

Η Χρύσα Νικολέρη επιχειρεί μια αφήγηση της διαδρομής της, με αφετηρία την εσωτερική κατάσταση της απόλυτης συνοχής (το πρώτο σπίτι είναι ο εσωτερικός μας κόσμος) που ωστόσο διακόπτεται. Η καλλιτέχνης, σε αναζήτηση του ιδανικού τόπου, περιηγείται μετακινούμενη από πρωτεύουσες του δυτικού κόσμου και πολυπληθή σημεία, σε έρημες πλατείες και αχανείς εκτάσεις της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής. Η φύση γίνεται ο απόλυτος σταθμός, το πιο οικείο περιβάλλον, ωσότου καταλήξει πίσω, στην πατρική εστία, την οποία αναγνωρίζει ως ειλικρινές πλαίσιο αναφοράς.

Λήψεις που καθορίζονται από τη μεταβλητή ταχύτητα του βλέμματος και το βηματισμό του ανθρώπου που αναζητά κείνο το σημείο που του είναι γνώριμο από παλιά.

Επιμέλεια: Ζωή Χατζησταύρου