Η ΘΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΜΟΥ… ΕΚΔΟΧΕΣ ΤΗΣ «ΟΙΚΙΑΣ» ΣΤΗ ΡΩΣΙΚΗ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ. ΕΡΓΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΩΣΤΑΚΗ.

Στη ρωσική τέχνη των αρχών του 20ού αιώνα, το Σπίτι ως έννοια και ως αναπαραστατικό αντικείμενο, μέσα σε λιγότερο από μια εικοσαετία, μετατράπηκε από περιοχή που περιφρουρεί και αναδεικνύει την προσωπική ποίηση, από ρομαντικό καταφύγιο και τόπο παιδικών αναμνήσεων, από σύμβολο οικειότητας και οικογενειακής γαλήνης σε κοινοβιακή κατοικία, σε χώρο με νεωτερικό και σκόπιμα ανοίκειο εσωτερικό σχεδιασμό, σε κονστρουκτιβιστικό ουρανοξύστη και σε ουτοπικό ιπτάμενο οικοδόμημα που ταξιδεύει σε άγνωστους διαστημικούς ορίζοντες. Η έκπληξη, ωστόσο, που προκαλεί το Σπίτι ως μέρος του αστικού τοπίου αποτυπώνεται στο εφηβικό σχέδιο της Λιουμπόβ Ποπόβα που απεικονίζει τη θέα σπιτιών από το παράθυρο της. Μπορεί τα σπίτια αυτά να εξελίχθηκαν σε «Χωροδυναμικές Κατασκευές» και «Ζωγραφικά Αρχιτεκτονήματα», συνδυάζοντας δυναμικά τις γεωμετρικές μορφές, τους όγκους και τα υλικά, όμως η αρχική αίσθηση ότι για να βελτιωθεί και να εξελιχθεί ο άνθρωπος πρέπει να ξεπεράσει, καταρχήν, πολλά από τα υποσυνείδητα εντυπωμένα βιώματά του, παραμένει πάντα ένα ισχυρό ζητούμενο της τέχνης της ρωσικής πρωτοπορίας. Αυτή η διαδρομή της αντίληψης περί Οικίας και Οικείου στη ρωσική πρωτοπορία παρουσιάζεται μέσα από 90 έργα της συλλογής Κωστάκη του ΚΜΣΤ.

Επιμέλεια: Μαρία Τσαντσάνογλου